Czym się charakteryzuje URO-TK
Urografia, jak sama nazwa wskazuje, to badanie obejmujące swoim zasięgiem niemal cały układ moczowy, tj. nerki, moczowody i pęcherz z fragmentem cewki moczowej. W sytuacji, kiedy badanie USG bądź RTG nie wystarcza do jednoznacznej oceny tych narządów tudzież znaleziono podczas tych badań niepokojące guzy bądź struktury pacjenci bardzo często kierowani są na badanie tomografii komputerowej układu moczowego, tzw. URO-TK.
Obrazowanie tych narządów w TK jest niezwykle skuteczne. Niemal zawsze potrafi rozwiać wszelkie wątpliwości kliniczne, zarówno onkologiczne (związane z procesami nowotworowymi), jak i świetnie pokazuje lokalizację kamieni nerkowych, moczowodowych czy tych położonych w pęcherzu. Uwidacznia również zastoje moczu na całym przebiegu układu, pozwala także ocenić grubość błon śluzowych w danych narządach.
Dokładnością obrazowania w TK dorównać może jedynie rezonans magnetyczny (MR), niemniej podczas badania MR nie jesteśmy w stanie objąć jednocześnie jamy brzusznej i miednicy, tu przewagę ma tomografia komputerowa.
Przebieg badania
Skanowanie tomografem komputerowym zaczyna się nad przeponą i obejmując całą jamę brzuszną schodzi się aż za pęcherz moczowy, co pozwala wykryć różnorakie patologie trapiące układ moczowy.
Badanie to bardzo często wykonuje się ze wzmocnieniem kontrastowym. Na całe badanie składają się 4 skanowania, tzw. fazy. Wymieniamy:
- fazę natywną – obrazującą układ moczowy przed podaniem kontrastu,
- fazę tętniczą – ukazującą środek cieniujący znajdujący się w tętnicach i strukturach do których szybko wpływ tętnicza krew, np. kora nerki,
- fazę żylną – tutaj środek cieniujący, tzw. kontrast zdążył się „rozpłynąć” po ciele i ukazuje utkanie żylne narządów, a także wiele guzów i torbieli,
- fazę opóźnioną – kiedy kontrast jest już wychwytywany przez nerki i płynie moczowodami do pęcherza, co pozwala ocenić sprawność przepływu moczu i ewentualne zastoje.
Zdarza się wykonywać URO-TK bez podania środka cieniującego, kiedy lekarzowi wystarczy ukazać lokalizację i objętość złogów przy kamicy dróg moczowych
Przygotowanie do badania URO-TK
Badanie tej części ciała może odbyć się zarówno ze środkiem cieniującym, tzw. kontrastem, jak i bez, w zależności od potrzeby klinicznej. Decyzję o podaniu kontrastu bądź zaniechaniu tego, wydaje lekarz wystawiający skierowanie i/lub lekarz radiolog obecny podczas badania w naszej placówce.
Przy wykonywaniu tego badania z kontrastem trzeba być na czczo, a także oznaczyć poziom kreatyniny oraz eGFR z krwi. Jeśli pacjent ma jakiekolwiek problemy z tarczycą powinien oznaczyć również poziom hormonu tyreotropiny, tzw. poziom TSH.
Niezbędne jest, jak do każdego badania na tomografie komputerowym oraz z użyciem promieniowania jonizującego przynieść aktualne skierowanie na badanie URO-TK.