MR stopy
W dzisiejszych czasach kluczową rolę w diagnostyce wielu różnych schorzeń odgrywają badania obrazowe, które pozwalają ocenić stan nie tylko struktur kostnych, ale również otaczających je tkanek miękkich.
Badanie rezonansu magnetycznego stopy stanowi z reguły uzupełnienie diagnostyki prowadzonej w klasycznej radiografii (RTG) i ultrasonografii (USG) i jest wykonywane do ostatecznego potwierdzenia lub wykluczenia spodziewanych zmian. Zaletą tego typu badań jest możliwość wykonania przekrojów w każdej płaszczyźnie (poziomej, pionowej i strzałkowej oraz różnych płaszczyznach skośnych). Odpowiedni dobór sekwencji pozwala na określenie charakteru zmian patologicznych, dokładne określenie ich lokalizacji i stopnia zajęcia sąsiadujących struktur.
Jakie są wskazania do wykonania rezonansu magnetycznego stopy?
Wykonanie rezonansu magnetycznego stawu biodrowego może być konieczne w przypadku szeregu dolegliwości zgłaszanych przez pacjenta, m.in.:
- bólu stawu biodrowego,
- obrzęku stawu biodrowego,
- sztywności stawu biodrowego,
- blokowania się lub braku stabilności stawu podczas ruchu,
- ograniczonej ruchomości stawu biodrowego,
- stanu zapalnego,
- oznak uszkodzenia mięśni, chrząstek, torebki stawowej lub więzadeł.
Jakie są wskazania do wykonania rezonansu magnetycznego stopy?
Wśród wskazań do wykonania rezonansu magnetycznego stopy wymienia się, m.in.:
- zmiany zwyrodnieniowe i stany przeciążeniowe stóp – związane chociażby z uprawianiem sportu, ale też stosowaniem niewłaściwego typu obuwia (np. butów na obcasach);
- złamania kości, zwichnięcia, skręcenia – i ich powikłania;
- uszkodzenia więzadeł stopy – również tych położonych w głębi, nie zawsze widocznych w badaniu USG;
- uszkodzenia ścięgien stopy – a także np. ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego, który odpowiada za podtrzymywanie łuku podłużnego stopy;
- zapalenie rozcięgna podeszwowego – objawiające się bólem w okolicy pięty, nasilonym szczególnie rano po wstaniu z łóżka, a obserwowane zwykle u biegaczy i chodziarzy długodystansowych, którzy często uderzają piętą o podłoże, wywołując liczne mikrourazy ścięgien i nerwów;
- neuropatie uciskowe – np. zespół kanału stępu czy tzw. nerwiak Mortona, w których nerwy są uciskane, co skutkuje drętwieniem, mrowieniem, pieczeniem lub bólem niektórych części stopy;
- palce młotkowate, haluksy i inne deformacje palców stóp
- choroby reumatyczne i stany zapalne;
- anomalie anatomiczne – np. dodatkowy mięsień strzałkowy;
- zmiany nowotworowe – łagodne i złośliwe.
Rezonans magnetyczny stopy wykonuje się przy podejrzeniu powyższych schorzeń lub gdy pacjent zgłasza się po wypadku lub kontuzji w obrębie stopy, a standardowe badania RTG/USG nie wystarczają do postawienia jednoznacznej diagnozy. Rezonans pozwala nie tylko zyskać pewność co do charakteru zmian, ale też precyzyjnie je zlokalizować i ocenić stopień ich nasilenia.
Jakie są przeciwskazania do wykonania rezonansu magnetycznego stopy?
Przeciwwskazaniem do rezonansu bywa obecność elementów o właściwościach ferromagnetycznych, np.:
- rozrusznika serca,
- neurostymulatora,
- pompy insulinowej,
- implantu ślimakowego,
- endoprotez, śrub, płytek lub drutów ortopedycznych (wykonanych z materiałów ferromagnetycznych!),
- śrutu, odłamków pocisków, opiłków metali itp.
Ponadto, do względnych przeciwwskazań zalicza się wspomniany już I trymestr ciąży.
Środek kontrastowy
W trakcie badania rezonansu magnetycznego stopy niekiedy konieczne bywa podanie środka kontrastowego. Środki kontrastowe w ogromnej większości przypadków są usuwane z organizmu wraz z moczem. Kluczowe jest więc upewnienie się, że nerki pacjenta działają prawidłowo, co pozwoli przypuszczać, że substancja kontrastująca zanadto ich nie obciąży.