MR ręki
Anatomia ręki
Dłoń jest potocznym określeniem ręki, czyli obszaru od stawu nadgarstkowego (włącznie), przez śródręcze, do paliczków. Jedną z najdokładniejszych metod diagnostyki dolegliwości bólowych w obrębie ręki jest badanie rezonansem magnetycznym.
Badanie to jest całkowicie nieinwazyjne oraz bezbolesne. Podczas obrazowania metodą rezonansu magnetycznego, wykorzystywany jest bowiem magnes, fale radiowe oraz zaawansowany komputer, który umożliwia wykonanie niezwykle szczegółowych i precyzyjnych obrazów ukazujących ewentualne patologie w obrębie dłoni.
Na kości ręki składa się pięć długich kości, które łączą się z kośćmi nadgarstka oraz z odpowiadającymi im paliczkami bliższymi. Każda z nich składa się z trzonu, końca bliższego, czyli podstawy i końca dalszego, czyli głowy.
Kolejne kości ręki to paliczki, czyli kości palców. Wszystkie palce oprócz kciuka posiadają paliczki środkowe. Jak każda kość długa, paliczek składa się z trzonu i dwóch końców.
Poszczególne palce ręki mają swoje nazwy:
- kciuk,
- palec wskazujący,
- palec środkowy,
- palec serdeczny lub obrączkowy,
- palec mały.
Jakie są wskazania do badania ręki w rezonansie magnetycznym?
Ręce są podatne na szereg urazów, które mogą wynikać z czynności dnia codziennego. Nic dziwnego, że często zdarzają się różnorakie kontuzje tego kompleksu stawów, kości, ścięgien, więzadeł i mięśni. Często kontuzja jednego elementu uniemożliwia prawidłowe działanie całej ręki, stąd konieczna jest dokładna diagnostyka tego obszaru przy wykorzystaniu rezonansu magnetycznego bądź tomografii komputerowej.
Z jakimi dolegliwościami kierować się rezonans magnetyczny ręki?
Najczęstszymi dolegliwościami ręki są:
- zwichnięcie
- podwichnięcie
- złamanie
- nadłamanie
- skręcenie
- zmiany i choroby zwyrodnieniowe
- stany zapalne
- uszkodzenia mechaniczne
- patologiczne zmiany np. gangliony
Jakie są przeciwwskazania do wykonania rezonansu magnetycznego ręki?
Przeciwwskazaniem do przeprowadzenia badania ręki/dłoni przy użyciu rezonansu magnetycznego jest obecność w ciele pacjenta elektronicznych urządzeń medycznych lub elementów metalowych o właściwościach ferromagnetycznych, np. rozrusznika serca, śrub ortopedycznych, pompy insulinowej itp.
Należy przy tym zaznaczyć, że każdy element, który został wszczepiony w ciało pacjenta posiada stosowne certyfikaty z informacją, z jakiego tworzywa został wykonany.
Aktualnie duża część implantów nie stanowi przeciwwskazania do badania w wysokim polu elektromagnetycznym, występującym w rezonansie magnetycznym, bowiem są stworzone ze stopów materiałów niewykazujących właściwości ferromagnetycznych, np. z tytanu.